Pierre Ruelle: Thonon Nice, de klassieker!

Wil je jezelf voorstellen?

Pierre 56, ik ben vader van 4 prachtige kinderen en regiomanager bij een persgroep. Ik ben al heel lang trailer-/marathonloper en fiets als aanvulling op mijn training of met vrienden.

Waarom een toertocht door de Alpen?

Een vriend trok drie jaar geleden de stoute schoenen aan en kwam erg enthousiast terug. Dit project werd langzamerhand een XXL-droom, met grote twijfels over mijn vermogen om de moeilijkheden te overwinnen. De sprong in het onbekende betekende ook een motivatie die verband hield met de opwinding: zou ik in staat zijn om dag na dag mythische cols te verbinden?

Toen kreeg ik 18 maanden geleden een ongeluk dat mijn gehoor aantastte en werd het belangrijk voor me om deze grote oversteek te voltooien. Ik had duizend-en-één goede redenen om de sprong niet te wagen, dus kocht ik mijn treinticket naar Thonon-les-Bains en werd het werkelijkheid...

Wat is uw trifecta van passen? Waarom?

Eerst de Col de la Cayolle om de eerder genoemde redenen, dan de Galibier: velen van ons hebben die al beklommen, maar het blijft een bijzondere pas voor die switchback naar het zuiden en Briançon. Dan zou ik zeggen de Iseran met zijn hoogte, zijn weelderige afdaling.

Elke beklimming onthult zijn persoonlijkheid en opent de sleutel tot een nieuwe vallei, een nieuw massief... het is dit zwervende principe waar ik van hield, met elke pasovergang een concrete uitdrukking van zijn vooruitgang.

Een verhaal om te delen?

De lucht was erg dreigend tijdens de beklimming van de Izoard. Ik aarzelde om te schuilen in de schuilhut Napoléon, op 1 km van de top, maar ik stelde Guillestre in als tussenstop...ik dacht dat het wel zou houden en begon aan de afdaling... De wind steekt op, de lucht wordt helemaal zwart en verandert het minerale landschap van het verlaten autokerkhof in een apocalyptisch decor.

Een grote schrik door mijn onvoorzichtigheid, ik moet absoluut uitstappen. Ik neem 30 seconden voor de hagel een noodvlucht in een vakantiedorp waar een groepje blije gepensioneerden aan het aperitieven is, ze hebben me voor een gek aangezien!

Ik moet uitstappen.