Laurent: bergpasjager!

Ze zijn de Alpen overgestoken en ze vertellen het verhaal...

Wil je jezelf voorstellen?

Mijn naam is Laurent De Bruyn en ik kom oorspronkelijk uit België. Ik ben fysiotherapeut van opleiding en werk sinds 2002 in Frankrijk en sinds begin 2014 in Val Cenis, als welzijnsmasseur en rebouteux. Ik ben in 2017, op 39-jarige leeftijd, begonnen met fietsen, voornamelijk op de weg, hoewel ik toen ook heb geïnvesteerd in een spierversterkende mountainbike. Mijn professionele activiteit laat me alleen toe om buiten het seizoen te oefenen (lente en herfst).

Wat was jouw uitdaging?
Mijn plezier is het beklimmen van een pas aan twee of zelfs drie kanten en dit najaar heb ik mezelf de uitdaging gesteld om de vele passen in de omgeving te beklimmen en dus ook die van de route des Grandes Alpes, rondreizend en solo, met 8 tot 10 kg bagage. Van de meest bescheiden tot de meest indrukwekkende beklom ik 26 verschillende passen, waarvan sommige op twee hellingen. In 20 dagen heb ik in totaal 1.700 km afgelegd en meer dan 40.000 m geklommen. De nachten bracht ik door bij lokale mensen thuis, in bed & breakfasts of in hotels.

Toevoegen aan een reisschema

Welke route?

In volgorde:De Iseran (2770 m), de Hautecour klim boven Moutiers (1096 m), de Valmorel klim (1400 m), de Madeleine (2000 m), de Télégraphe (1566 m), de Galibier (2642 m), de Col de l'Échelle (1762 m), de Izoard (2360 m), le Granon (2413 m), le Lautaret (2057 m), le Galibier again, l'Alpe D'Huez (1860 m), le col du Luitel (1262 m), le Grand Cucheron (1188 m), le col de Beaune (1210 m), le col de Beau Plan (1440 m), le col de la Confrérie (1368 m), de Col du Mollard (1638 m), de Col d'Albanne (1656 m), de Col du Chaussy (1533 m), de Glandon (1924 m), de Croix de Fer (2067 m), opnieuw de Mollard, de Sapey (1306 m), de Mont-Cenis (2083 m), de beklimming van Mongenèvre (1860 m), weer de Izoard (2360 m), de Col Agnel (2744 m), de Col de Vars (2018 m), de Bonette (2802 m), de Col de Lebraut (1110 m), de Lautaret (2057 m) en de Galibier 2642 m gevolgd door de Télégraphe vanuit Valloire om te finishen!

Je beste en slechtste herinneringen?

Het beste deel? Ontdekken hoe het lichaam zich aanpast aan inspanning en hoe het aanvoelt, naast de vele ontmoetingen en uitwisselingen.

Het ergste?De beklimming van de Col de La Madeleine, op een verlaten zaterdag met een lekke binnenband, een defecte pomp en een te lage bandenspanning van minder dan 1 kg, terwijl dat minstens 2,2 - 2,5 kg had moeten zijn! Die dag heb ik meer dan 1.600 m D+ en 75 km afgelegd in deze omstandigheden (een zeer gecompliceerde afdaling!). Gelukkig werd ik gedurende een groot deel van de klim vergezeld door het geloei van het hert. De volgende dag, de etappe Saint-Michel-de-Maurienne - Névache, via de Cols du Télégraphe, du Galibier en de l'Échelle (kleine omleidingen), in totaal 95 km en 2.700 m D+, leek bijna gemakkelijk!!!

Een anekdote?

Tijdens de beklimming van de Col Agnel kraakte mijn zadel en verstoorde de kalmte en zachtheid van een mooie herfstdag... Ik vroeg me al af waar ik olie kon vinden om dit ietwat... vervelende ongemak te verhelpen! Niet minder dan 1 km later stond er als bij toverslag een verstuiver met olie op me te wachten op een vensterbank in een klein dorpje met een paar huizen. De eigenaar, vlakbij, gaf me toestemming om het te gebruiken en ik kon weer op weg, sereen en beter dan ooit!